நவராத்திரி, நவதுர்க்கா, நவதிருப்பதி, நவகைலாசம், ஒன்பது கோள்கள், உடம்பில் உண்டான நவதுவாரம், ஒன்பது விதமான பக்தி, பதினெட்டு அத்தியாயங்கள் கொண்ட பகவத் கீதை, பதினெட்டு குருஷேத்தர நாட்கள், இப்படி நீண்டு கொண்டே போகும் இந்து மத நம்பிக்கைக்கும் எண் ஒன்பதுக்கும் உள்ள சம்மந்தம். இது எதனால் என்று தெரியவில்லை.

உலகம் படைக்கப் பட ஒன்பது நாட்கள் ஆனது என்றும் நம்பப்படுகிறது.

இந்த கட்டுரையில் ஒன்பது வித பக்தியை மட்டும் சொல்லலாம். இது பிரகலாதன் ஹிரண்யகசிபுவிடம் சொல்வதாக கூறப்படுகிறது. ராமன் சபரிக்கு சொல்வதாகவும் கூறப்படுகிறது.

1. சிரவணம் – எப்பொழுதும் இறைவனைப் பற்றி பெருமையுடன் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருப்பது.

2. கீர்த்தனம் – இறைவனின் புகழைப் பாடிக்கொண்டிருப்பது

3. ஸ்மரணம் – இறைவனின் நாமத்தை சொல்லிக்கொண்டிருப்பது

4. பாத சேவை – இறைவனின் பாத கமலங்களுக்கு சேவை புரிவது.

5. அர்ச்சனை - மலர்களைக் கொண்டு இறைவனை பூஜிப்பது

6. வந்தனம் – உடம்பின் பாகங்கள் எல்லாம் தரையில் படும் படி விழுந்து வணங்குவது

7. தாஸ்யம் – இறைவனின் தாசனாகி சேவை செய்வது

8. சாக்கியம் – இறைவனை தோழனாக/ தோழியாக பாவிப்பது

9. ஆத்மநிவேதனம் – தன் உடல் பொருள் ஆவி அனைத்தையும் இறைவனுக்கே அர்பணிப்பது

சீரடிபாபாவும் ஒன்பது விதமான பக்தியை வலியுறுத்தி இருப்பார்.

அவர் சமாதி அடையும் தருணத்தில் உடனிருந்த லக்ஷ்மியிடம் ஒன்பது காசுகளைக் கொடுத்தது ஒன்பது வித பக்தியையோ அல்லது அடியார்க்கு வேண்டிய ஒன்பதுவித குணங்களையோ குறிக்கலாம் என்று சாய் சத்சரிதாவில் சொல்லப் பட்டிருக்கிறது.

அதெல்லாம் சரி, இப்போ ஓடுற ஓட்டத்துக்கு இதெல்லாம் நடக்குமா? நடக்கலாம். நடக்கும் போது காதில் ஹெட்போன்ஸ் மாட்டிக்கொண்டு கொஞ்சம் இறை சம்மந்தப்பட்ட சங்கதியும் கேட்கலாம்.

கேட்டுக்கொண்டே நடக்கலாம்.

சிரவணம் தான் முதல் படி. சரணாகதி வரும் பொழுது உலகம் புரிந்திருக்கும்.