நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸைக் கேளுங்கள். விரைத்து நின்று மார் தட்டி விண்ணைப் பிளக்க உரக்க சொல்லியிருப்பார். வந்தே மாதரம் என்று

பாரதியைக் கேளுங்கள். நா புடைக்க பாடியிருப்பார். வந்தே மாதரம் என்று

வ உ சி யும் சுப்பிரமணிய சிவா போன்றோரின் நாளங்கள், நாடி நரம்புகள் இந்த தாரக மந்திரத்தை உச்சரித்து உச்சரித்து தூக்கத்திலும் சரி, அக்கம் பக்கத்திலுள்ளோரையும் குப்பத்தையும் வீறு கொள்ளச் செய்திருப்பார்கள்.

சுதந்தைரப் போராட்டத்தின் போர் முழக்கமாகவே இருந்து வந்தது இந்த மந்திரம்.

இதோ, தேசியப் பாடலான வந்தே மாதரத்தின் 150வது ஆண்டு விழாவை, அதன் வரலாற்று மற்றும் கலாச்சார பாரம்பரியத்தை கௌரவிக்கும் வகையில். நாடு தழுவிய அளவில் கொண்டாட மத்திய அமைச்சரவை ஒப்புதல் அளித்துள்ளது.

இந்த தேசீய பாடல் உருவான விதமும் கடந்து வந்த பாதையும்

அம்மா, நான் உன்னை வணங்குகிறேன் என்று பொருள் படும் "வந்தே மாதரம்" சமஸ்கிருதத்தில் பங்கிம் சந்திர சாட்டர்ஜியால் இயற்றப்பட்டது மற்றும் முதன்முதலில் 1882 இல் அவரது ஆனந்தமத் நாவலில் வெளியிடப்பட்டது.

இருப்பினும், தேசிய அடையாளமாக எழுச்சி மிக்க முதல் முக்கிய பொதுப் பாடலாக 1896 ஆம் ஆண்டு இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் அமர்வின் போது, ​​ரவீந்திரநாத் தாகூர் இதைப் பாடி அறிமுகப்படுத்தினார்.

இதுவே காலப்போக்கில், இது காலனித்துவ எதிர்ப்புப் போராட்டத்தின் போது இந்திய தேசபக்தர்கள் மற்றும் சுதந்திரப் போராளிகளுக்கான ஒரு போர் முரசாக மாறியது.

1870 ஆம் ஆண்டு, பங்கிம் சந்திர சட்டோபாத்யாய் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் மாவட்ட ஆட்சியராகப் பணியாற்றினார். இந்திய சுதந்திர இயக்கத்தின் போராட்டத்தை விளக்குவதே வந்தே மாதரத்தின் மையக் கருப்பொருள்.

பிரிட்டிஷ் அரசு இந்தப் பாடலைக் கொண்ட நாவலையும் தடை செய்தது. ஆனால் பொதுமக்கள் ஒருபோதும் விதியைக் கடைப்பிடிக்கவில்லை, மேலும் பல முறை விதிகளை மீறி "வந்தே மாதரம்" பாடலைப் பாடி விதிகளை மீறினர். ரவீந்திரநாத் தாகூருக்குப் பிறகு, 1901 ஆம் ஆண்டு, கல்கத்தாவில் நடைபெற்ற மற்றொரு காங்கிரஸ் அமர்வில், தக்கினா சரண் சென் அதே பாடலைப் பாடினார். 1905 ஆம் ஆண்டு, கவிஞர் சரளா தேவி சௌதுராணி பனாரஸ் காங்கிரஸ் அமர்வில் இந்தப் பாடலைப் பாடினார். லாலா லஜபதி ராய் லாகூரில் இருந்து வந்தே மாதரம் என்ற பெயரில் ஒரு பத்திரிகையையும் வெளியிடத் தொடங்கினார். 1905 ஆம் ஆண்டு, ஹிராலால் சென் முதல் இந்திய அரசியல் திரைப்படத்தை உருவாக்கினார்.

1929 ஆம் ஆண்டு, லாகூரில் உள்ள ஆர்யா பிரிண்டிங் பிரஸ் மற்றும் டேராடூனில் உள்ள பாரதிய பிரஸ், வந்தே மாதரத்தின் முதல் இரண்டு சரணங்களைக் கொண்ட கிரந்தி கீதாஞ்சலி என்ற புத்தகத்தை வெளியிட்டனர். ககோரி பண்டிட் ராம் பிரசாத் பிஸ்மில் ஒரு புத்தகத்தை எழுதி, மாத்ர வந்தனா மற்றும் ஒரு கஜலை இயற்றினார், ஆனால் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியாளர்கள் வெளியீட்டைத் தடை செய்தனர்.

1947 க்கு முன்னர் காலனித்துவ ஆட்சியை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்காக இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் 1937 அக்டோபரில் வந்தே மாதரத்தை இந்தியாவின் தேசியப் பாடலாக ஏற்றுக்கொண்டது.

ஆனால், இந்தியர்கள் தடையை எதிர்த்துப் போராடி 1947 இல் காலனித்துவ ஆட்சியிலிருந்து சுதந்திரம் பெற்றனர்.

நமது நாட்டின் சுதந்திர நாளான ஆகஸ்ட் 15, 1947 அன்று, காஹிரா ஹிராபாய் பரோடேகர், இந்தியக் கொடி முதன்முறையாக டில்லி செங்கோட்டையில் ஏற்றப்பட்டபோது வந்தே மாதரத்தைப் பாடினார்.

இந்தியாவின் முதல் ஜனாதிபதியான ராஜேந்திர பிரசாத், இந்தப் பாடலுக்கு இந்தியாவின் தேசிய கீதமான "ஜன கண மன"வுக்கு இணையான மரியாதை உண்டு என்று கூறினார். ஆனால் அரசியலமைப்புச் சட்டம் வந்தே மாதரம் இந்திய தேசியப் பாடல் குறித்து எந்த அதிகாரப்பூர்வ அறிவிப்பையும் வெளியிடவில்லை.

சட்டம் & குறியீட்டு அந்தஸ்து

சட்டம் & குறியீட்டு அந்தஸ்து, இந்தியாவிற்கு ஜன கண மன என்ற தேசிய கீதம் இருந்தாலும், அரசியலமைப்பு சபை "வந்தே மாதரம்" பாடலுக்கு தேசிய பாடலின் அந்தஸ்தை வழங்கியது. இது தேசிய கீதத்திற்கு சமமான குறியீட்டு அந்தஸ்தை கொண்டுள்ளது, இருப்பினும் இந்திய அரசியலமைப்பு தேசிய கீதத்திற்கு மட்டுமே மரியாதை செலுத்த வேண்டும், தேசிய பாடலுக்கு அல்ல.

வந்தே மாதரத்தின் முதல் இரண்டு சரணங்கள் தாய்நாட்டையும் தாயையும் குறிக்கின்றன. ஆனால் பாடலின் மற்ற நான்கு சரணங்கள் துர்கா தெய்வத்தைக் குறிப்பிடுகின்றன. எனவே, இந்தப் பாடல் இந்தியாவின் தேசிய கீதமாக குறிப்பிடப்படவில்லை.

கர்மயோகி ஸ்ரீ அரவிந்தர் 1909 நவம்பர் 20 ஆம் தேதி வந்தே மாதரம் என்ற கவிதையை உரைநடையில் மொழிபெயர்த்தார்.